Kendinizi Unutmak İçin

Kendinizi tanımayın! Hayır, en ufak bir çaba bile sarf etmeyin! Hayal kurmayın! Başkaları için yaşayın! Aferin ha şöyle! Biraz fedai olun! Oo en güzelleri: kontrolsüzce aşık olun, başkalarının laflarıyla sürdürün ömrünüzü, kendinizi kandırın: “Hem böylesi daha güzel! Bunu yapmayıp da ne yapacaktım ki sanki!” Doğru yoldasınız!

Uyandınız… Telefonunuzu açın, bakın kimler aramış. Biraz oyun oynayın telefonda hadi hadi,

Aynı Yerde Patinaj

O var ya, hani o anlayamadığınız, anlam veremediğiniz, öteki berikine bahsederken kıvırdığınız burnunuzu belli etmemeye çalışarak, “aay yazık!” dediğiniz, acıdığınız, “bizde hayıflanıyoruz ama işte ‘o’ ne yapsın?!” cümlesindeki ‘o’ var ya:
O tanıdığınız…
O akrabanız…
O arkadaşınız…
O televizyondaki falanca…
O kitaptaki filanca…
Onu ötekileştiriyorsunuz, ötekileştiriyoruz çünkü onun kafasına taktığı, onu zorlayan problem her neyse çok aptalca ve çözümü aşırı basit,